پادکست پزشکی | مدیکستو

جدیدترین مطالب علمی و پزشکی که با تایید پزشک های متخصص منتشر می شوند

پادکست پزشکی | مدیکستو

جدیدترین مطالب علمی و پزشکی که با تایید پزشک های متخصص منتشر می شوند

مطالب علمی و پزشکی

۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «اختلالات روانی کودکان» ثبت شده است

  • ۰
  • ۰

حتما شما هم افرادی را دیده اید که در حین صحبت کردن و یا در حین انجام یک کار، به صورت کاملا غیر ارادی یک رفتار را چندین بار تکرار می کنند. به طور کلی اختلال تیک در کودکان و نوجوانان به اختلالی گفته می شود که در آن کودک یا نوجوان به صورت غیر ارادی و ناگهانی یک حرکت را انجام داده و یا صدایی از خود ایجاد می کند. این حرکت خیلی سریع انجام می شود و دارای ریتم خاصی نمی باشد و نمی توان پیش بینی کرد که چه موقع این رفتار از فرد سر می زند.

تیک زدن می تواند به صورت گذرا بوده و بعد از یک مدت زمان رفع شوند و خیلی کم اتفاق بیفتند. اما در مواردی که به آن تیک زدن مزمن گفته می شود، مدت زمان ابتلا فرد به این اختلال طولانی تر شده و به تبع مدت زمان درمان نیز می تواند افزایش پیدا کند. مهمترین نکته ای که در مورد اختلال تیک در کودکان و نوجوانان می توانیم بگوییم این است که در هنگام اضطراب و در موقعیت های استرس زا، شدت این تیک ها بیشتر شده و می تواند باعث تشدید اختلال شود. 


انواع تیک در کودکان و نوجوانان
جدا از گذرا یا مزمن بودن تیک ها، می توانیم آن ها را در دسته بندی های دیگری نیز قرار دهیم. به طور کلی انواع تیک به سه دسته تقسیم می شوند: 
تیک های حرکتی: این تیک ها در بین افراد بیشتر دیده می شوند و همراه با یک حرکت تکراری و سریع می باشند. برای مثال می توانیم به پلک زدن مداوم و ناگهانی، بالا انداختن شانه ها، تغییر مینیک چهره، حرکت سر و ... اشاره کنیم.

تیک های صوتی: این تیک ها که کمتر به آن ها توجه می شود، شامل صداها و حرکت های صدادار می باشند. برای مثال می توانیم به مواردی همچون سرفه کردن، تکرار کلمات، صاف کردن گلو و ... اشاره کنیم. 

تیک توره: این نوع تیک که می توانیم به آن تیک مرکب نیز بگوییم، شامل مجموعه ای از تیک های حرکتی و صوتی می باشد. 
همانطور که گفتیم دسته بندی دیگری نیز برای اختلال تیک در کودکان و نوجوانان وجود دارد که شامل تیک های گذرا و تیک های مزمن می شوند. تیک های گذرا در حد چند هفته تکرار می شوند. اما تیک های مزمن ممکن است بیش از 12 ماه و چندین سال به طول بینجامند. 

 

دلایل تیک زدن در کودکان و نوجوانان چیست؟
اختلال تیک در کودکان و نوجوانان ممکن است، دلایل عصبی تکاملی و ارثی داشته باشد. البته که عوامل روانشناختی و محیطی نیز در تشدید آن ها بی تاثیر نیستند. افرادی که در محیط ها و خانواده های پرتنش و در شرایط استرس زا زندگی می کنند، ممکن است بیشتر دچار تیک شوند و تیک زدن آن ها از حالت گذرا به حالت مزمن تغییر حالت بدهد.

در هر صورت خانواده ها باید اطلاعات خود را در این زمینه افزایش دهند. بسیاری از خانواده ها تصور می کنند که این رفتار فرزندشان ارادی بوده و باید به زور و با اعمال فشار فرزندشان را مجبور کنند که این رفتار را از خود نشان ندهد. 
 

درمان اختلال تیک در کودکان و نوجوانان
بسیاری از تیک هایی که در کودکان و نوجوانان دیده می شود، کاملا گذرا بوده و معمولا در اثر فشار روانی و استرس ممکن است بروز پیدا کند. به همین خاطر در این موارد نیازی به درمان وجود ندارد. اما در شرایطی که کودک مدت زمان طولانی است که به این تیک ها دچار شده و به نوعی می توان گفت این تیک ها به صورت مزمن در وی خود را نشان می دهند، نیاز به درمان هم احساس می شود.

در مواردی که فرد دچار تیک های شدید و مزمن است، ابتدا می بایست فرد از نظر مغزی و عصبی بررسی شود. اگر پزشک به این نتیجه رسید که تیک های کودک، دلایلی غیر از دلایل اختلالات عصبی و تکاملی دارد، در این شرایط می بایست، کودک به یک روانپزشک و روانشناس ارجاع داده شده و مراحل درمان به صورت مشاوره های روانشناسی پیگیری شود. البته که از نقش خانواده ها در بهبود سریع تر کودک و نوجوان نمی توان گذشت.

برای درمان این بیماری می توان از درمان های دارویی که توسط روانشناس توصیه می شود هم استفاده کرد. معمولا داروهایی که برای درمان اختلال تیک در کودکان و نوجوانان تجویز می شوند، شامل داروهای آنتی سایکوتیک می شود. 
شما به عنوان والدین می بایست در هنگام بروز این تیک ها در فرزندتان به آن ها توجه نکرده و به کودک استرس وارد نکنید.

لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام

درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید

https://druu.ir/signup

پادکست پزشکی | مدیکستو

"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"

https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-tick-disorder-in-children-and-adolescents 

  • پادکست پزشکی
  • ۰
  • ۰

اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان، یکی از اختلالات مشکل ساز در این سنین می باشد. این اختلال در تعامل با دیگر افراد از جمله گروه دوستان و روابط اجتماعی خود را بروز می دهد. به طور کلی به مجموعه رفتارهای ثابت و پایدار که سبب نقض حقوق اجتماعی افراد می شود، اختلال سلوک گفته می شود.

به عبارت دیگر فردی که به این اختلال مبتلا هست، تمایل به تضییع حقوق دیگران داشته و از خود رفتارهای پرخاشگرانه و ضد اجتماعی نشان می دهد. شاید از نظر دیگر افراد، این رفتارها کاملا بدون دلیل از فرد سر بزند. به هر حال اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان بسیار دیده می شود و متاسفانه در فرهنگ سنتی چندان به آن اهمیت داده نمی شود. این افراد علاقه زیادی به هنجارشکنی در جامعه داشته و معمولا در هر مکانی که هستند، مشکل ساز می شوند.

برخی علائم این بیماری در کودکانی که دچار بیش فعالی نیز هستند هم دیده می شود. به همین دلیل تشخیص اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان کار چندان ساده ای نبوده و فرد حتما می بایست به یک روانپزشک و روانشناس متخصص مراجعه کند. 
 

علائم اختلال سلوک 
همانطور که گفتیم علائم اختلال سلوک در افراد، شباهت بسیار زیادی به علائم بیش فعالی دارد. لذا باید در تشخیص این بیماری دقت لازم در نظر گرفته شود. از جمله علائم مهم بیماری اختلال سلوک می توانیم به موارد زیر اشاره کنیم:

رفتارهای مخرب: خرابکاری، آسیب زدن به اموال دیگران
رفتارهای تهاجمی: زورگویی، دعوا و تنش با دیگر افراد، رفتارهای پرخاشگرانه، آسیب زدن به حیوانات
رفتارهای نقض قوانین: فرار از خانه، عدم توجه به حقوق دیگران، جلو زدن در صف و ....
رفتارهای فریبکارانه: دزدی کردن، دروغ و ...
همانطور که می بینید علائم اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان در چهار دسته اصلی خلاصه می شوند که همه این رفتارها، رفتارهایی ضد اجتماعی و هنجارشکنانه می باشند. 
متاسفانه به وفور دیده می شود که بسیاری از این افراد در آینده به رفتارهای مخربی نظیر سوء مصرف مواد مخدر دچار می شوند. 

 

دلایل بروز اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان
تا کنون دلیل خاصی برای اختلال سلوک عنوان نشده است. اما مطالعات نشان می دهد که بروز اختلال سلوک در افراد ممکن است ناشی از مجموعه ای از عوامل ژنتیکی، رفتاری، محیطی و زیستی باشد. برخی از متخصصان وجود سابقه خانوادگی این اختلال و اختلال های مشابه را یکی از عوامل اصلی بروز اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان می دانند.

مخصوصا اگر یکی از والدین و یا افراد نزدیک به کودک دچار اختلالات ضد اجتماعی، استعمال مواد مخدر و رفتارهای هنجارشکنانه هستند، احتمال ابتلا کودک به اختلال سلوک و تقلید از والدین بسیار وجود دارد. به طور کلی عوامل محیطی و اجتماعی و سطح فرهنگ نیز می تواند در ایجاد ارزش ها و بروز این رفتارها تاثیر بسیاری داشته باشند. به هر حال برای تشخیص دقیق تر دلایل بروز این بیماری بهتر است، کودک به یک روانشناس ارجاع داده شود. 
 

تفاوت اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان
این که چه زمانی فرد به اختلال سلوک مبتلا می شود، می تواند تفاوت هایی را در طول مدت درمان و بیماری و شدت آن ایجاد کند. مطالعات نشان داده است که افرادی که در کودکی به اختلال سلوک مبتلا می شوند، معمولا رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی بیشتری داشته و احتمال این که این رفتارها در بزرگسالی نیز ادامه پیدا کنند، بسیار زیاد است.

به همین ترتیب مدت زمان بیماری و شدت آن نیز بیشتر می باشد. اما افرادی که در دوره نوجوانی به اختلال سلوک مبتلا می شوند، نشانه ها و علائم بیماری در آن ها کمتر دیده می شود. همچنین میزان پایداری بیماری در بزرگسالی نیز کمتر بوده و طول مدت درمان در این افراد به طور متوسط سریع تر از افرادی است که در کودکی به این اختلال دچار شده اند. 
 

درمان اختلال سلوک چگونه انجام می شود؟
اختلال سلوک معمولا دو روش درمانی پایه دارد. روش اول روش روان درمانی است و روش دوم، دارودرمانی که هردو این موارد می بایست تحت نظر یک روانشناس متخصص صورت گیرد. اما روش های جانبی دیگری نیز برای بهبود اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان وجود دارد که همکاری خانواده و اطرافیان کودک و نوجوان را خواستار است. به این ترتیب شما به عنوان والدین می توانید از روش خانواده درمانی نیز برای بهبود شرایط بیماری فرزندتان استفاده کنید. 

لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام

درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید

https://druu.ir/signup

پادکست پزشکی | مدیکستو

"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"

https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-familiarity-with-behavioral-disorders-in-children-and-adolescents

  • پادکست پزشکی
  • ۰
  • ۰

اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان

دوره کودکی دوره حساس و مهمی از زندگی است. بخش اعظمی از شخصیت انسان در این دوران شکل گرفته که در نهایت سبب می شود، شما یک شخصیت سالم یا برعکس ناسالم داشته باشید. رفتارهای اطرافیان با کودک و محیطی که کودک در آن رشد می کند و البته بیماری ها و مشکلات شخص کودک، همه این ها می توانند از عوامل شکل گیری اختلالات روانی در کودکان باشند. از جمله اختلالات رایج در بین کودکان و نوجوانان می توانیم به افسردگی، عقب ماندگی ذهنی، بیش فعالی، اختلال تیک زدن، شب ادراری، وسواس در کودکان و نوجوانان، لکنت زبان، اختلال سلوک، اوتیسم و ترس از تنهایی و جدایی از والدین اشاره کنیم. در ادامه اما به طور مختصر با هر یک از این اختلالات آشنا می شویم. 
 

افسردگی در کودکان و نوجوانان
افسردگی در هر سنی می تواند اتفاق بیفتد. اما اختلال افسردگی در نوجوانان شایع تر می باشد. به هر حال از بروز افسردگی در کودکان نیز نباید غافل شد. به خصوص این که در این سن شاید امکان تشخیص افسردگی و اختلالات روانی در کودکان به راحتی قابل تشخیص نباشد. افسردگی در کودکان و نوجوانان می تواند در پی بروز بیماری، مشکلات اجتماعی و خانوادگی و ... ایجاد شود. 

 

عقب ماندگی ذهنی
عقب ماندگی ذهنی، یکی از اختلالات عصبی تکاملی است و معمولا ریشه آن در مشکلات ژنتیکی یافت می شود. از عقب ماندگی ذهنی با عنوان کم توانی ذهنی نیز یاد می شود. در این مورد از اختلالات روانی در کودکان، امکان یادگیری در کودک کاهش یافته و سطح هوشی کودک نسبت به سایر هم سن و سالان خود پایین تر می باشد. 

 

اختلال بیش فعالی کودکان
بیش فعالی یا اختلال کم توجهی یکی دیگر از اختلالات روانی در کودکان و نوجوانان است که البته بیشتر در کودکان دیده می شود. در این اختلال فرد در نگاه دیگر افراد، فردی پر تحرک و پر جنب و جوش دیده می شود. این افراد ممکن است با مشکل عدم تمرکز و توجه به جزئیات نیز رو به رو شوند. 

 

اختلال تیک زدن
به طور خلاصه می توان گفت که اختلال تیک زدن، به حرکت های ناگهانی و بدون اختیار گفته می شود. احتمالا این مورد را حتما در دوستان و آشنایان دیده اید. بسیاری از کودکانی که با اختلال تیک زدن مواجه می شوند، می توانند با سپری کردن دوره درمان خود، با این اختلال خداحافظی کنند. اما ممکن است، این مشکل برای برخی افراد تا بزرگسالی نیز ادامه پیدا کند. 

 

شب ادراری
یکی دیگر از اختلالات کودکان که معمولا در اغلب کودکان دیده می شود، اختلال شب ادراری است. کودکانی که از همان ابتدا چنین مشکلی را داشته اند، گفته می شود که به شب ادراری اولیه دچار هستند. اگر کودک شب ادراری نداشته باشد و بعدا به این مشکل دچار شود، اصطلاحا گفته می شود که کودک شب ادراری ثانویه دارد. شب ادراری موضوع حادی نیست و معمولا تمامی کودکان تا سن حدود 7 تا 10 سالگی به طور کامل می توانند شب ادراری خود را کنترل کنند. 

 

وسواس در کودکان و نوجوانان
وسواس مراتب و سطوح مختلفی دارد و تقریبا در هر سنی دیده می شود. کودکان و نوجوانان نیز از این قاعده مستثنی نبوده و ممکن است بنا به عوامل مختلف از جمله رفتار والدین و اطرافیان به این اختلال دچار شوند. وسواس می تواند خود را در موارد مختلف نشان دهد و تنها به تمیزی و پاکیزگی خلاصه نمی شود. وسواس فکری به گونه ای که فرد و اطرافیان را آزار دهد، باید جدی گرفته شود و کودک حتما به روانشناس کودک و پزشک متخصص ارجاع داده شود. 

 

لکنت زبان
لکنت زبان بنا به دلایل مختلف ایجاد می شود. حتی بسیاری از افراد از همان ابتدا به این مشکل دچار هستند. از جمله عواملی که می توانند لکنت زبان را تشدید کند، ترس، اضطراب و شوک هستند. افرادی که دچار لکنت زبان هستند، ممکن است در هنگام صحبت کردن نتوانند کلمات را به صورت گویا و صریح تلفظ کنند و امکان تکرار و کشش آواها وجود دارد. بهترین درمان برای این افراد گفتار درمانی زیر نظر پزشک متخصص می باشد.

 

ترس از تنهایی و جدایی از والدین
کودکان در سنین مختلف رشد، احساس وابستگی کم یا زیادی به والدین خود دارند. احساس وابستگی به خصوص برای کودکان زیر 2 سال و بالای 6 ماه بسیار شدیدتر است. اگر در این دوران، یکی از والدین به هر دلیلی کودک خود را تنها بگذارد یا کودک والدین خود را از دست بدهد، امکان بروز اختلال ترس از تنهایی یا به تعبیر علمی تر، امکان بروز تله رهاشدگی و تنهایی وجود دارد. اگر این افراد در سنین پایین معالجه نشوند، ممکن است در بزرگسالی مشکلات بسیاری را در روابط عاطفی خود تجربه کنند. 

 

اختلال سلوک
اگر بخواهیم به طور خلاصه یک اختلال سلوک را توضیح دهیم، باید بگوییم این اختلال شباهت بسیاری با رفتارهای ضد اجتماعی و هنجار شکنانه مانند دزدی، دروغ، بی توجهی به مقررات و .... دارد. بسیاری از افراد این اختلال را با اختلال بیش فعالی اشتباه می گیرند. 

لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام

درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید

https://druu.ir/signup

پادکست پزشکی | مدیکستو

"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"

https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-collection-of-mental-disorders-in-children-and-adolescents

  • پادکست پزشکی
  • ۰
  • ۰

روش های درمان متعددی برای درمان بیش فعالی کودکان وجود دارد که بسته به عوامل و شرایط مختلف، روانپزشک می تواند یکی از آن ها را برای درمان کودک مبتلا به این بیماری توصیه کند. در هر صورت سعی کنید پیش از هر کاری کودک مشکوک به بیش فعالی را به نزد روانپزشک و پزشک متخصص ببرید. 

درمان بیش فعالی در کودکان

اختلال بیش فعالی در دوران خردسالی آغاز می شود و هر چه زودتر تشخیص داده شود، احتمال درمان و کنترل سریع تر آن نیز افزایش پیدا می کند. البته والدین باید در نظر داشته باشند که ممکن است درمان بیش فعالی در کودکان تا مدت ها به طول بیانجامد؛ لذا باید در این مورد صبور بوده و از روش های درمانی که روانشناس کودکان پیش رویتان قرار می دهد، پیروی کنید.

روش های درمان بیش فعالی در کودکان عمدتا شامل درمان های دارویی، درمان با یادگیری مهارت های تعاملی توسط والدین و اطرافیان و روش نوروفیدبک می باشد. بسته به شدت اختلال و نوع آن روانشناس سعی می کند، بهترین شیوه درمان را برای فرزند شما تجویز نماید. در ادامه اما با مشهورترین شیوه های درمان اختلال بیش فعالی در کودکان آشنا خواهیم شد.

 

درمان دارویی بیش فعالی در کودکان
درمان دارویی بیش فعالی در کودکان، می بایست با دستور روانشناس و پزشک متخصص انجام شود. لذا از مصرف بدون تجویز جدا خودداری کنید. داروهای این بیماری به دو دسته داروهای محرک و غیر محرک تقسیم می شوند:
داروهای محرک:
کنسترا
ویوانسه
آدرال
آدرال ایکس آر
دکسدرین
فوکالی
فوکالی ایکس آر
کوییلیوانت ایکس آر
ریتالین
ریتالین اس آر
ریتالین ال ای
داروهای غیر محرک:
استراترا
کاپ وای
اینتونیو

 

درمان بیش فعالی کودکان با نوروفیدبک
درمان بیش فعالی کودکان با روش نوروفیدبک یا بیوفیدبک یکی از شیوه های جدید درمان این بیماری بوده که در سال های اخیر بسیاری از خانواده ها به آن روی آورده اند. گفته می شود، اثرات سوء این روش بسیار کمتر از اثرات منفی مصرف داروهای این بیماری بوده و روش بهتری برای درمان بیش فعالی کودکان به شمار می آید. اما باید در نظر داشته باشید که هزینه های درمان بیش فعالی کودکان با نوروفیدبک بسیار گران بوده و تنها افراد معدودی قادر به استفاده از این روش جدید هستند. البته باز هم نمی توانیم بگوییم که این روش، قطعا بیمار را درمان می کند. بلکه تنها می توان گفت که نتایج آن این موضوع را تا حد زیادی نشان می دهد. 

 

کنترل بیش فعالی کودکان توسط والدین
در اینجا قصد داریم تا چند روش درمان رفتاری بیماری بیش فعالی در کودکان را معرفی کنیم. والدین می توانند از این روش ها برای درمان بیش فعالی کودکان خود استفاده کنند. اما به خاطر داشته باشید که در هر صورت شما باید برای تشخیص و درمان فرزندتان را به نزد پزشک ببرید. 
سعی کنید یک محیط اختصاصی در خانه برای فرزندتان ایجاد کنید.
مطمئن شوید، فرزندتان به قدر کافی استراحت می کند. 
در هنگام صحبت با فرزندتان شمرده و با صبر و تحمل صحبت کنید.
در هنگامی که فرزندتان با شما صحبت می کند، به او دقت و توجه کنید.
این دست از کودکان، با فعالیت های حرکتی بیشتر می توانند انرژی شان را تخلیه کنند؛ لذا می توانید آن ها را برای پیاده روی یا بازی از خانه بیرون ببرید. 
به آن ها اجازه دهید در فعالیت های ورزشی و سالم شرکت کنند. 
ساعت خواب کودک تان را تنظیم کنید. 
برای درمان فرزندتان صبور باشید.
محبت و عاطفه تان را نسبت به کودک تان دریغ نکنید. 

 

چگونه باید با یک کودک بیش فعال تعامل داشت؟
اگر کودک تان در سنی قرار دارد که به مدرسه می رود، حتما موضوع بیش فعالی اش را با معلم و مدیر مدرسه در میان بگذارید و از آن ها خواهش کنید تا در قبال فرزندتان تحمل و صبر بیشتری به خرج دهند. شما خودتان نیز برای کنترل و درمان بیش فعالی کودکان خود می بایست صبور باشید و انتظار نداشته باشید، فرزندتان با چند قرص و در مدت زمان کوتاه، درمان شود.

لذا مهمترین نکته ای که باید در رابطه با این کودکان رعایت شود، صبر است. شاید آن ها کاری کنند که شما عصبانی شوید و تحمل این حجم از تحرک و جنب و جوش را نداشته باشید، اما باید بدانید که شما در درمان وی نقش داشته و باید با او مدارا کنید. پس درمان بیش فعالی کودکان را نباید صرفا در درمان های دارویی جست. متاسفانه در مواردی اطرافیان کودک، در برابر رفتارهای بیش فعالانه کودک عصبانی شده و ممکن است، او را تنبیه بدنی کنند و یا سرش فریاد بکشند. باید بدانید که تنبیه فیزیکی نه تنها به درمان فرزندتان کمکی نمی کند، بلکه مدت زمان درمان را طولانی تر نیز خواهد کرد. 

لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام

درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید

https://druu.ir/signup

پادکست پزشکی | مدیکستو

"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"

https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-control-and-treatment-of-hyperactivity-in-children

  • پادکست پزشکی
  • ۰
  • ۰

شاید شما هم به خاطر شیطنت ها و جنب و جوش های فرزندتان خسته شده باشید. شاید تصور می کنید، تحرک و جنب و جوش کودک تان غیر طبیعی بوده و بیش از حد معمول است. یا حتی ممکن است فرزندان کمی حواس پرت بوده و نتواند بر روی وظایفی که بر عهده اش قرار داده اید، تمرکز کند و در نهایت کار را به درستی انجام دهد. همه این موارد می توانند زنگ خطر ابتلا فرزند تان به اختلال بیش فعالی را به صدا درآورند. در ادامه اما قصد داریم تا بیشتر در این مورد صحبت کنیم. 

اختلال بیش فعالی در کودکان چیست؟

اختلال بیش فعالی در کودکان، یکی از اختلالات شایع در این گروه سنی بوده که طبق آمارها پسران بیشتر از دختران به آن دچار می شوند. اگر فرزندی دارید که توسط یک روانشناس کودک، اختلال بیش فعالی اش تشخیص داده شده است، نباید آنقدرها هم نگران باشید.

اختلال بیش فعالی در کودکان و نوجوانان قابل کنترل و درمان بوده و رفتار و تعامل والدین و اطرافیان با کودک تاثیر بسیار زیادی در این امر دارد. آمارها نشان می دهد کمتر از 10 درصد کودکان به اختلال ADHD یا همان بیش فعالی دچار می شوند. البته به این اختلال عموما اختلال بی توجهی و بیش فعالی نیز گفته می شود.

کودکانی که به این بیماری دچار می شوند، معمولا تمرکز و دقت بسیار کمتری نسبت به سایر هم سن و سالان خود دارند و به همین دلیل در امر یادگیری با مشکل مواجه می شوند. اما بر عکس میزان تحرک و جنب و جوش در این کودکان بسیار زیاد است.
 

سطوح بیش فعالی در کودکان
کودکانی که به بیماری بیش فعالی دچار می شوند، در سطوح مختلفی دسته بندی می شوند. 
سطح اول: کودک تحرک زیاد و بیش از اندازه نداشته و تنها با مشکل کم توجهی، بی دقتی و عدم تمرکز مواجه است. 
سطح دوم: کودک دچار پر تحرکی است و مشکل عدم تمرکز و اختلال در یادگیری ندارد. این نوع بیش فعالی معمولا در کودکان بزرگتر از سه سال دیده می شود. 
سطح سوم: کودک هر دو سطح اول و دوم را به صورت ترکیبی دارد. یعنی هم دچار مشکل عدم تمرکز و کم توجهی است و هم دارای جنب و جوش و تحرک زیاد که می تواند نسبت به سایر هم سن و سالان کمی عجیب به نظر برسد. 

 

مهمترین علائم بیش فعالی در کودکان
بیایید با شایع ترین علائم بیش فعالی در کودکان آشنا شویم.
بی علاقگی به کلاس و ترک کلاس
صحبت کردن زیاد
شاید این احساس در شما ایجاد شود که کودک بیش فعال، همواره در حال حرکت است. 
تحرک و بازی هایش پر سر و صدا و هیجانی است. 
کودک بسیار بی صبر است و تحمل صبر کردن برای برآورده شدن خواسته هایش را ندارد.
پریدن وسط حرف دیگر افراد
نمی تواند روی جزئیات تمرکز کند.
ممکن است زود عصبی شود.
تمایل دارد، بازی دوستانش را بر هم بزند.
در انجام  دادن تکالیف مدرسه بی دقت و بی توجه است. 
مهارت بسیار کم در برقراری روابط اجتماعی
تمایل دارد از این شاخه به آن شاخه بپرد.
تحمل ایستادن در صف را ندارد
از انتظار کشیدن بیزار است.
ممکن است دیگر کودکان را هل دهد
نمی تواند وظایفی که بر عهده اش قرار داده شده است، را به درستی انجام دهد. 

 

چگونه می توانیم بفهمیم کودک مان بیش فعال است یا خیر
ببینید تشخیص بیش فعالی کودکان شاید کار چندان ساده ای نباشد و با مشاهده علائم ظاهری نتوان به راحتی این مشکل را در کودک تشخیص داد. اما باید توجه داشته باشیم که بیش فعالی در کودکان معمولا پیش از سن هفت سالگی خود را نشان می دهد.

پزشک برای تشخیص دقیق بیش فعالی، معمولا اقدام به گرفتن آزمون از کودک کرده و علائم ظاهری وی را بررسی می کند. اما مهمتر از این موضوع تشخیص اولیه این بیماری در خانواده و یا محیط مدرسه و مهد کودک می باشد. بسیاری از والدین این موضوع را جدی نگرفته و تصور می کنند که کودکشان مشکل خاصی ندارد که متاسفانه این موضوع می تواند در ادامه روند تحصیل اثرات منفی بسیاری در امر یادگیری برای کودک داشته باشد. 
 

چرا برخی کودکان به بیش فعالی مبتلا می شوند؟
علت بروز بیش فعالی در کودکان معمولا به مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و محیطی وابسته است. سیگار کشیدن یا مصرف مواد مخدر توسط مادر در دوران بارداری می تواند احتمال ابتلا فرزند به بیش فعالی را تا حد زیادی افزایش دهد.

البته همانطور که گفتیم این موضوع می تواند عوامل ژنتیکی داشته و بیش فعالی به عنوان یک بیماری ارثی در اطرافیان و اقوام نیز وجود داشته باشد. البته از نقش استرس و شرایط استرس زا برای مادر باردار نیز نمی توان گذشت. به هر حال یک بارداری سالم می تواند احتمال بروز این مشکل را تا حد بسیار زیادی کاهش دهد. 

 

عملکرد کودکان دختر و پسر در بیش فعالی چگونه است
دختران بیش فعال و پسران بیش فعال تفاوت های بسیاری با هم دارند. بیش فعالی در پسران چندین برابر دختران اتفاق می افتد و معمولا این اختلال در پسران سریع تر تشخیص داده می شود. متاسفانه تشخیص بیش فعالی در دختران حدود 5 سال دیرتر از پسران اتفاق می افتد.

دلیل این که تشخیص بیش فعالی در دختران دیرتر از پسران اتفاق می افتد و تشخیص این اختلال کار چندان ساده ای نیست، به این دلیل است که عموما سطح و نوع بیش فعالی در دختران معمولا از نوع بی توجهی و عدم تمرکز می باشد. به گونه ای که ممکن است، دختر شما شخصیتی آرام و ساکت و بدون تحرک بیش از حد داشته باشد، اما معمولا نمی تواند بر موضوعی تمرکز کرده و جزئیات را در نظر بگیرد. همین مورد می تواند توانایی یادگیری او را کاهش دهد. اما در پسران این اختلال بیشتر خود را به شکل بیش تحرکی و جنب و جوش زیاد نشان می دهد. 

لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام

درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید

https://druu.ir/signup

پادکست پزشکی | مدیکستو

"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"

https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-hyperactivity-disorder-in-children-and-adolescents

  • پادکست پزشکی
  • ۰
  • ۰

اگر می خواهید برای دریافت خدمات روانشناسی برای فرزندتان به نزد یک روانشناس خوب کودک مراجعه کنید، شاید حساسیت بسیاری داشته باشید. معمولا این موضوع برای والدین از اهمیت بسزایی برخوردار است. به همین خاطر در اینجا تلاش کردیم تا شما را با معیارهای اساسی برای یک روانشناس خوب کودک، آشنا کنیم. شما پیش از انتخاب روانشناس مورد نظر می توانید زمانی را اختصاص داده و ویژگی های گفته شده را بررسی کنید. اما به هر حال یک روانشناس کودک می بایست ویژگی های زیر را دارا باشد:
مهارت های تحلیلی کودک
مهارت های ارتباط با کودک
امانتداری
شنونده خوبی بودن
متخصص بودن در زمینه روانشناسی کودک
این ها مهمترین ویژگی های یک روانشناس است. شما برای شناخت این ویژگی ها می توانید از رزومه، پیشنهادات دوستان و آشنایان و دیگر روش ها اطلاع کسب کنید. 

 

مهارت های تحلیلی لازمه یک روانشناس خوب کودک است
یکی از ویژگی های بسیار مهم یک روانشناس خوب کودک، تحلیل اطلاعات جمع آوری شده از کودک است. شما پس از جمع آوری اطلاعات که خود نیازمند یک پروسه اصولی است، می بایست قادر باشید که به خوبی این اطلاعات را تجزیه و تحلیل کرده و مشکل بیمار را ریشه یابی کنید. در نهایت بر اساس تحلیل ها می توانید بهترین شیوه درمان را نیز پی بگیرید. البته توجه داشته باشید، گاهی ممکن است یک روانشناس تحلیل گر بسیار خوبی باشد؛ اما اطلاعاتی که جمع آوری کرده، اطلاعات مناسبی نبوده و همین موضوع می تواند کار تحلیل و تشخیص را با مشکل مواجه کند. 

 

مهارت های ارتباط با کودک
همانطور که گفتیم اگر اطلاعات اولیه بیمار به درستی جمع آوری نشود، ممکن است ادامه روند تشخیص و درمان کودک، با مشکل رو به رو شود. به همین خاطر یک روانشناس خوب کودک، می بایست علاوه بر تحلیل کردن، بتواند به خوبی با کودک ارتباط برقرار کرده و از این طریق اطلاعات مورد نیاز خود را کسب کند. از این رو داشتن مهارت های ارتباط با کودک از لازمه های یک روانشناس خوب کودک می باشد. البته باید توجه داشت، گاهی روانشناس برای پیش بردن روند درمان، می بایست بتواند با والدین کودک نیز ارتباط خوبی برقرار سازد. به همین خاطر علاوه بر مهارت های ارتباط با کودک می بایست مهارت های ارتباط با بزرگسالان و دیگر افراد را نیز دارا باشد. 

 

متخصص بودن در زمینه روانشناسی کودک
تخصص در روانشناسی کودک و یا هر زمینه دیگر روانشناسی حرف اول را می زند. اگر روانشناسی که برای درمان کودک تان انتخاب می کنید، دانش و تخصص کافی در این زمینه را نداشته باشد، ممکن است روند درمان کودک، به سمت و سوی اشتباه کشیده شود. در این مورد می توانید با افراد با تجربه و دوستان یا آشنایان که تجربه این چنینی داشته اند مشورت نمایید. مطالعه سابقه عملکرد و رزومه روانشناس نیز می تواند شما را به این آگاهی برساند. از این رو می بایست حتما به این ویژگی روانشناس مورد نظر تان توجه داشته باشید تا بتوانید بهترین فرد را برای روانشناسی کودک تان انتخاب کنید. 

 

یک روانشناس خوب کودک باید امانتدار و معتمد باشد
یک کودک یا خانواده اش، ممکن است دارای مشکلات، بیماری ها، اختلالات و .... باشد. اگر شما هم چنین مشکلاتی در خانواده دارید و در هنگام روانشناسی فرزندتان حتما می بایست، این اطلاعات را در اختیار روانشناس قرار دهید، می بایست روانشناسی را برای این کار انتخاب کنید که بتوانید به خوبی به او اعتماد کرده و فرد را امانتدار اسرار خود بدانید. گاهی اوقات افشای برخی مشکلات روانشناسی و اختلالات خانوادگی مراجعین می تواند دردسرهای فراوانی را برای فرد و خانواده اش ایجاد کند. 

 

یک روانشناس خوب باید شنونده خوبی هم باشد
معمولا عمده ویژگی که اغلب روانشناسان دارند، شنوندگی است. یک روانشناس خوب کودک باید شنونده خوبی باشد تا بتواند اطلاعات مورد نیازش برای تحلیل و حل مسئله را به خوبی جمع آوری کرده و در نهایت کار خود را به درستی به اتمام برساند. از این رو در انتخاب روانشناس مناسب کودک تان حتما می بایست به این ویژگی توجه داشته باشید. مخصوصا در مراحل اولیه درمان، شنوندگی غالب تر از سخنوری است. چرا که در این مرحله روانشناس هنوز به خوبی با زوایای مختلف یک فرد آشنا نشده و بیشتر تمایل دارد، صحبت های بیمار را بشنود. 

 

سایر ویژگی های یک روانشناس کودک
ویژگی های دیگری نیز هستند که یک روانشناس خوب کودک می بایست آن ها را دارا باشد. 
علاقه و اشتیاق داشتن نسبت به کار و درمان بیمار
درک متقابل بیمار
داشتن مهارت های بین فردی
علاقه به افزایش آگاهی و یادگیری روش های درمان نوین
مهارت های مشاهده گری

لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام

درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید

https://druu.ir/signup

پادکست پزشکی | مدیکستو

"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"

https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-features-of-a-good-child-psychologist

  • پادکست پزشکی
  • ۰
  • ۰

روانشناسی کودکان 
بسیاری از افراد تصور می کنند که روانشناسی و روانکاوی تنها مختص بزرگسالان است و یک کودک یا نوجوان نیازی به خدمات روانشناسی کودکان  ندارد. اما به واقع این چنین نیست. روانشناسی سن و سال نمی شناسد. کودکان نیز در دوره های مختلف زندگی خود دچار تنش ها و مشکلات روحی و روانی می شوند که می بایست، حتما تحت نظر روانشناس یا مشاور کودکان قرار بگیرند.

روانشناسی کودکان  بیشتر حول محور نحوه تعامل کودک با والدین، محیط اطراف و خودش می چرخد. البته بد نیست به این موضوع اشاره کنیم که روانشناسی کودک یک موضوع دو سویه بوده و گاهی حتی نیاز است که پدر و مادر در این مورد مشارکت داشته باشند. مهارت های فرزندپروری تاثیر بسیار زیادی روی فرزند داشته که می تواند موجبات مشکلات و اختلالات روحی و روانی کودک را فراهم آورد. به همین دلیل والدین نیز باید در این امر مشارکت داشته و یاد بگیرند با مشکلات و اختلالات کودک شان چگونه برخورد کنند. 

 

ضرورت روانشناسی کودکان 

اما روانشناسی کودکان  چه ضرورتی دارد؟ ببینید روانشناسی اطفال در موارد مختلف می تواند ضرورت پیدا کرده و حتی تنها راه چاره باشد.

برای مثال اگر فرزند شما از اختلالات روحی و روانی یا بیماری های جسمی رنج می برد که روی روان و رفتار کودک تاثیر می گذارد، قطعا در این موارد برای کنترل شرایط بیمار، می بایست فرد به روانشناس کودکان مراجعه کند. یکی از موضوعاتی که بسیار کم به آن توجه می شود، موضوع طرحواره ها و تله های شخصیتی افراد می باشد. عمده این تله های شخصیتی ریشه در کودکی ما داشته و اگر به درستی تشخیص داده نشده و درمان نشوند، در بزرگسالی می توانند بر روی ابعاد مختلف زندگی فرد از جمله زندگی اجتماعی، روابط عاطفی و ازدواج، بحث موقعیت های تحصیلی و کاری و ... تاثیر منفی و مخرب داشته باشد. به همین دلیل است که رفتار والدین با کودک که متاسفانه اصلا به آن توجه نمی شود، می تواند فرزندتان را تا سالیان سال در تله های شخصیتی بسیار دشواری قرار دهد. لذا حتما می بایست، این افراد مورد روانکاوی قرار بگیرند. 

 

اهداف روانشناسی کودکان 
روانشناسی کودکان ، اهداف متعددی را دنبال می کند. اما در مجموع اصلی ترین هدف روانشناسی کودکان ، پرورش و تربیت کودکی با شخصیت سالم است. اما این شخصیت سالم خود شامل بخش های متعددی می شود یا بهتر بگوییم این شخصیت سالم در نتیجه سلامت ابعاد مختلف زندگی فرد بیان می شود.

این ابعاد مختلف زندگی کودک که شخصیت سالم او را می سازد، شامل رشد جسمی، رشد شخصیتی، زبانی، ذهنی و احساسی کودک می شود. اگر بتوانید در تمامی این ابعاد یک مسیر صعودی و سالم را طی کنید، قطعا فرزندی با شخصیت سالم خواهید داشت. اما این را نیز فراموش نکنیم که ما هیچگاه کامل نیستیم و همواره می بایست برای بهتر بودن تلاش کنیم. 
رشد جسمی: یکی از عوامل بسیار مهم در مشکلات روحی و روانی کودکان، مشکلات جسمی و فیزیکی آن هاست. کودکی که دارای نقص ها و مشکلات جسمانی است، ممکن است در نتیجه رفتار متقابل دوستان و اطرافیان متوجه این نقص ها شده و با مشکلات روحی نظیر افسردگی رو به رو شود. 

رشد شخصیتی: امکان برقراری ارتباط با دیگران، تمرکز، درک و فهم، یادگیری و .... از جمله ویژگی های رشد شخصیتی یک کودک می باشد. 

رشد زبانی: کودک در سنین ابتدایی زندگی به مرور زمان یاد می گیرد که صحبت کند و با اطرافیان ارتباط برقرار کند. در برخی موارد ممکن است این روند دچار اختلال شود. به همین دلیل می بایست این کودکان تحت گفتار درمانی قرار بگیرند. 

رشد ذهنی: رشد ذهنی کودکان از جمله معیارهای اساسی رشد یک فرد به شمار می رود. 

رشد احساسی: رشد احساسی کودک، به موضوع درک احساسات افراد توسط کودک می پردازد. 

اگر هر یک از این موارد دچار اختلال شود، ممکن است از نظر روانشناسی مشکلاتی را برای کودک ایجاد کند. برخی از این مشکلات با چندین جلسه درمانی کاملا قابل رفع می باشد. اما کودکانی که با چنین مشکلاتی در حین رشد مواجه می شوند و راه حلی روانشناسی برای آن ها در نظر گرفته نمی شود، ممکن است تا سالیان سال دچار مشکل شده و امکان تشخیص و درمان به تعویق بیفتد. 

لطفا نظر خود را درباره این پست در صفحه اینستاگرام به اشتراک بگذارید: ورود به اینستاگرام

درصورتی که این مطلب براتون جالب بود پیشنهاد میکنیم در سایت دکتر یو عضو بشید

https://druu.ir/signup

پادکست پزشکی | مدیکستو

"ازتون صادقانه میخوام که اگه فکر میکنی این مطلب به درد کسی میخوره آدرسشو کپی کنید و براش ارسال کنید زیاد وقتتو نمیگیره"

https://www.drlink.ir/blog/medical-podcast-medicasto-child-psychology-and-its-objectives

  • پادکست پزشکی